Loslaten is als het plotseling stoppen van een innerlijke druk of het laten vallen van een gewicht. Het gaat gepaard met een plotseling gevoel van opluchting en lichtheid, met een toegenomen geluk en vrijheid. Het is een feitelijk mechanisme van het verstand, en iedereen heeft het wel eens meegemaakt.
Een goed voorbeeld is het volgende. Je zit midden in een heftige ruzie; je bent boos en overstuur, wanneer de hele zaak je plotseling absurd en belachelijk voorkomt. Je begint te lachen. De druk wordt verlicht. Je komt van woede, angst en het gevoel aangevallen te worden, naar een plotseling vrij en gelukkig gevoel.
Bedenk hoe geweldig het zou zijn als je dat altijd, overal en bij elke gebeurtenis zou kunnen doen. Je zou je altijd vrij en gelukkig kunnen voelen en nooit meer in het nauw gedreven worden door je gevoelens. Dat is waar deze techniek over gaat: bewust en vaak naar believen loslaten. Je bent dan de baas over hoe je je voelt, en je bent niet langer overgeleverd aan de wereld en je reacties daarop. Je bent niet langer het slachtoffer. Dit is het inzetten van de basisleer van de Boeddha, die de druk van onwillekeurige reactiviteit wegneemt.
We dragen een enorm reservoir aan negatieve gevoelens, houdingen en overtuigingen met ons mee. Die opgehoopte druk maakt ons ongelukkig en is de basis van veel van onze ziekten en problemen. We leggen ons erbij neer en verklaren het als de "menselijke conditie". We proberen er op allerlei manieren aan te ontsnappen. Het gemiddelde mensenleven wordt doorgebracht in een poging de innerlijke onrust van angst en de dreiging van ellende te vermijden en te ontvluchten. Ieders gevoel van eigenwaarde wordt voortdurend bedreigd, zowel van binnenuit als van buitenaf.
Als we het menselijk leven van dichtbij bekijken, zien we dat het in wezen één lange uitgebreide strijd is om te ontsnappen aan onze innerlijke angsten en verwachtingen die op de wereld zijn geprojecteerd. Afwisselend zijn er perioden van feest, wanneer we even aan de innerlijke angsten zijn ontsnapt, maar de angsten wachten nog steeds op ons. We zijn bang geworden voor onze innerlijke gevoelens omdat ze zo'n enorme hoeveelheid negativiteit bevatten dat we bang zijn dat we erdoor overweldigd zouden worden als we er dieper in zouden kijken. We zijn bang voor deze gevoelens omdat we geen bewust mechanisme hebben om ermee om te gaan als we ze in onszelf naar boven laten komen. Omdat we bang zijn om ze onder ogen te zien, blijven ze zich opstapelen en uiteindelijk beginnen we heimelijk uit te kijken naar de dood om een einde te maken aan alle pijn. Niet gedachten of feiten zijn pijnlijk, maar de gevoelens die ermee gepaard gaan. Gedachten op zich zijn pijnloos, maar niet de gevoelens die eraan ten grondslag liggen!
Het is de opgehoopte druk van gevoelens die gedachten veroorzaakt. Eén gevoel, bijvoorbeeld, kan letterlijk duizenden gedachten creëren over een periode van tijd. Denk bijvoorbeeld aan één pijnlijke herinnering uit je vroege leven, één vreselijke spijt die verborgen is gebleven. Kijk eens naar alle jaren en jaren van gedachten die met die ene gebeurtenis samenhangen. Als we het onderliggende pijnlijke gevoel zouden kunnen loslaten, zouden al die gedachten onmiddellijk verdwijnen en zouden we de gebeurtenis vergeten.
Deze constatering komt overeen met wetenschappelijk onderzoek. De wetenschappelijke theorie van Gray-LaViolette integreert psychologie en neurofysiologie. Hun onderzoek toonde aan dat gevoelstonen gedachten en geheugen organiseren (Gray-LaViolette, 1981). Gedachten worden in de geheugenbank opgeslagen volgens de verschillende tinten van gevoelens die met die gedachten gepaard gaan. Als we dus een gevoel loslaten, bevrijden we onszelf van alle bijbehorende gedachten.
De grote waarde van weten hoe je je moet overgeven is dat alle gevoelens op elk moment en op elke plaats in een oogwenk kunnen worden losgelaten, en dat kan voortdurend en moeiteloos.
Wat is de overgegeven staat? Het betekent vrij zijn van negatieve gevoelens op een bepaald gebied, zodat creativiteit en spontaniteit zich kunnen manifesteren zonder tegenwerking of inmenging van innerlijke conflicten. Vrij zijn van innerlijke conflicten en verwachtingen is anderen in ons leven de grootste vrijheid geven. Het stelt ons in staat de basisaard van het universum te ervaren, die, zo zal worden ontdekt, erin bestaat het grootst mogelijke goed in een situatie te manifesteren. Dit klinkt misschien filosofisch, maar wanneer het wordt uitgevoerd, is het ervaringsgericht waar.
Een goed voorbeeld is het volgende. Je zit midden in een heftige ruzie; je bent boos en overstuur, wanneer de hele zaak je plotseling absurd en belachelijk voorkomt. Je begint te lachen. De druk wordt verlicht. Je komt van woede, angst en het gevoel aangevallen te worden, naar een plotseling vrij en gelukkig gevoel.
Bedenk hoe geweldig het zou zijn als je dat altijd, overal en bij elke gebeurtenis zou kunnen doen. Je zou je altijd vrij en gelukkig kunnen voelen en nooit meer in het nauw gedreven worden door je gevoelens. Dat is waar deze techniek over gaat: bewust en vaak naar believen loslaten. Je bent dan de baas over hoe je je voelt, en je bent niet langer overgeleverd aan de wereld en je reacties daarop. Je bent niet langer het slachtoffer. Dit is het inzetten van de basisleer van de Boeddha, die de druk van onwillekeurige reactiviteit wegneemt.
We dragen een enorm reservoir aan negatieve gevoelens, houdingen en overtuigingen met ons mee. Die opgehoopte druk maakt ons ongelukkig en is de basis van veel van onze ziekten en problemen. We leggen ons erbij neer en verklaren het als de "menselijke conditie". We proberen er op allerlei manieren aan te ontsnappen. Het gemiddelde mensenleven wordt doorgebracht in een poging de innerlijke onrust van angst en de dreiging van ellende te vermijden en te ontvluchten. Ieders gevoel van eigenwaarde wordt voortdurend bedreigd, zowel van binnenuit als van buitenaf.
Als we het menselijk leven van dichtbij bekijken, zien we dat het in wezen één lange uitgebreide strijd is om te ontsnappen aan onze innerlijke angsten en verwachtingen die op de wereld zijn geprojecteerd. Afwisselend zijn er perioden van feest, wanneer we even aan de innerlijke angsten zijn ontsnapt, maar de angsten wachten nog steeds op ons. We zijn bang geworden voor onze innerlijke gevoelens omdat ze zo'n enorme hoeveelheid negativiteit bevatten dat we bang zijn dat we erdoor overweldigd zouden worden als we er dieper in zouden kijken. We zijn bang voor deze gevoelens omdat we geen bewust mechanisme hebben om ermee om te gaan als we ze in onszelf naar boven laten komen. Omdat we bang zijn om ze onder ogen te zien, blijven ze zich opstapelen en uiteindelijk beginnen we heimelijk uit te kijken naar de dood om een einde te maken aan alle pijn. Niet gedachten of feiten zijn pijnlijk, maar de gevoelens die ermee gepaard gaan. Gedachten op zich zijn pijnloos, maar niet de gevoelens die eraan ten grondslag liggen!
Het is de opgehoopte druk van gevoelens die gedachten veroorzaakt. Eén gevoel, bijvoorbeeld, kan letterlijk duizenden gedachten creëren over een periode van tijd. Denk bijvoorbeeld aan één pijnlijke herinnering uit je vroege leven, één vreselijke spijt die verborgen is gebleven. Kijk eens naar alle jaren en jaren van gedachten die met die ene gebeurtenis samenhangen. Als we het onderliggende pijnlijke gevoel zouden kunnen loslaten, zouden al die gedachten onmiddellijk verdwijnen en zouden we de gebeurtenis vergeten.
Deze constatering komt overeen met wetenschappelijk onderzoek. De wetenschappelijke theorie van Gray-LaViolette integreert psychologie en neurofysiologie. Hun onderzoek toonde aan dat gevoelstonen gedachten en geheugen organiseren (Gray-LaViolette, 1981). Gedachten worden in de geheugenbank opgeslagen volgens de verschillende tinten van gevoelens die met die gedachten gepaard gaan. Als we dus een gevoel loslaten, bevrijden we onszelf van alle bijbehorende gedachten.
De grote waarde van weten hoe je je moet overgeven is dat alle gevoelens op elk moment en op elke plaats in een oogwenk kunnen worden losgelaten, en dat kan voortdurend en moeiteloos.
Wat is de overgegeven staat? Het betekent vrij zijn van negatieve gevoelens op een bepaald gebied, zodat creativiteit en spontaniteit zich kunnen manifesteren zonder tegenwerking of inmenging van innerlijke conflicten. Vrij zijn van innerlijke conflicten en verwachtingen is anderen in ons leven de grootste vrijheid geven. Het stelt ons in staat de basisaard van het universum te ervaren, die, zo zal worden ontdekt, erin bestaat het grootst mogelijke goed in een situatie te manifesteren. Dit klinkt misschien filosofisch, maar wanneer het wordt uitgevoerd, is het ervaringsgericht waar.
